Razarajuća eksplozija emocija

Nakon neuspješnog i naširoko nepoznatog prvijenca “Mono”, Icarus Line nesputano nastavljaju svoj put prema zvijezdama ne mareći za tradicionalne konvencije rocka. Novim albumom “Penance Soiree” pred slušatelja postavljaju sonične zidove zvuka povezane u naizgled kaotične, ali ipak, čvrsto definirane pjesme.

Već uvodnom stvari, te njenim ubojitim početkom koji ubrzo prelazi u klasičnu bas liniju pa se onda razvije u neopisivu eksploziju emocija, daje se uvid na ono što nas čeka kroz ostatak albuma. Na tren emocionalan, a na tren razarajući rock, koji tek na trenutke seže u lako pamtljive melodije, pa opet ispočetka. Teško je ne spomenuti ‘slavni dvojac’ pjesama “Kiss Like Lizards” koja tek na svojem kraju donosi najveće uzbuđenje, te prelaskom u drugu stvar “Getting Bright At Night“, koja uvodnim stihom: “Still never felt so good…” počinje mamiti slušatelja, da bi se na kraju zajedno stopili u jedno uzvikujući: “Never give up on me baby!“.

Teško je opisati sam zvuk, najlakši (ali ne i najtočniji!) primjer bi bio da zvuči poput križanca Marilyn Mansona i Black Rebel Motorcycle Cluba. Buka, energija i agresivnost Marilyn Mansona, te smirenost i zid zvuka B.R.M.C.-a. Izgleda vam nespojivo? Poslušajte!