Pompoznost, gotika, patos

Iako se pobjednički tim ne mijenja, iako je Mark Lanegan više nego solidno činio svoj posao na drugom i trećem albumu Soulsaversa, taj autorsko-producentski duo odlučio je promijeniti dobitnu kombinaciju – crnog princa grungea Marka Lanegana zamijenili su crnim princom electro-goth-popa – Daveom Gahanom (ili je možda Lanegan Soulsaverse zamijenio radom na svojoj solo ploči?).

Na njihovom najnovijem ostvarenju “The Light and The Dead See” Gahan nije samo podario glavne vokale, nego je i autor svih stihova, dok se duo Rich Machin i Ian Glover pobrinuo za glazbu. Rezultat ove suradnje nadmašuje očekivanja skeptika, realista i umjerenih optimista. “The Light and The Dead See” superioran je 45-minutni složenac koji tako jednostavno i inventivno dotiče darkersku tradiciju Gahana i matičnog mu benda, maglovitu i elegičnu americanu, te radove još jednog princa tame, Nicka Cavea.

“The Light and The Dead See” pristupačna je dark-pop ploča koja se bez problema može ‘uvaliti’ među službenu diskografiju Depeche Modea. Možda to i nije slučajno, ako se zna da su Depecheovci pozivali Soulsaverse da im uveličaju posljednju turneju.Uvodni instrumental “La Ribera” i pomalo jednodimenzionalna “In The Morning” (na kojoj prateće vokale pjeva, tj. reži Mark Lanegan) samo su otvaranje za maestralnu “The Longest Day” koja, zahvaljujući velikom refrenu, ima potencijal da bude ultimativni jesenski singl 2012.

“Just Try” će s nekoliko sličnih tonova u strofama evocirati strofe “Stvarno nestvarno” Parnog valjka, a po Gahanovim vokalnim interpretacijama podsjetiti i na U2. “Take Me Back Home“, “Bitterman” i “I Can’t Stay” svojim zvukovima portretiraju vizuru poročnog, grešnog, romantičnog, neprilagođenog ljubavnika. Previše puta ispričana priča? Možda, no na ovom albumu funkcionira.

Šećer je ostavljen za kraj: najvedrija pjesma na albumu, gallagherovska “Tonight“, u maniri U2 poziva na praštanje, preuzimanje rizika i ostanak s voljenom osobom. Nije grand finale, no često se događa da se pritišće ‘repeat’ nakon što se posljednja nota odsvira na CD-u. Prilično jak argument, mora se priznati.